سؤال: واژه الله (جل جلاله )از چه ریشهای و به چه معنا است؟
پاسخ: دربارة ریشه واژه الله دو نظر وجود دارد:
الف) الله از «وَلِهَ» مشتق شده است و معنایش این است که عظمت الهی به حدّی است که عقول بشری از درک ذات احدیت، عاجز، ناتوان و سرگردان است.
ب) الله از مادة «الِهَ» مشتق است و معنایش این است که وجود مقدسش معبود همه عبادتگران و پرستش کنندگان است.
سؤال: منظور از کلمه فرقان در آیه زیر چیست؟
تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلعالَمِینَ نَذیرا?.[1]
پاسخ: فرقان به چیزی اطلاق میگردد که حقّ و باطل را از هم جدا میسازد و سبب میشود که انسان آن دو را از هم تشخیص داده، حقیقت را از مجاز و صحیح را از خطا باز شناسد و در حیرت و سرگردانی بسر نبرد از این رو قرآن کریم معجزات نه گانه موسی را فرقان مینامد زیرا اعجاز پیامبران بزرگترین دلیلی است که در پرتو آن میتوان حقّ و باطل را از هم جدا ساخت آنجا که خداوند متعال میفرماید:
وَاذ اتَیْنا مُوسی الکِتابَ وَالفُرقانَ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ?.[2]
بیادآور هنگامی را که به موسی کتاب و فرقان (یعنی دلائل و معجزات استواری که میتوان به وسیله آنها میان حقّ و باطل فرق گذاشت) دادیم تا شما ملّت بنیاسرائیل هدایت شوید.
در قرآن کریم مشاهده میکنیم که روز بدر را روز فرقان مینامد و میفرماید: وَما اَنْزَلْنا علی عبدِنا یومَ الْفُرقانِ یَومَ الْتَقَی الْجَمعانِ3] آن پیروزی که روز فرقان روز جنگ بدر و نصیب بنده خود کردیم، چه راهی روشنتر و دلیلی استوارتر برای شناسائی حقّ از باطل از پیروزی چشمگیر یک جمعیّت ناچیز و غیر مجهزّ برگروهی که از نظر تعداد چند برابر سربازان اسلام بوده و با آخرین سلاح روز خود را مجهز کرده بودند تنها چیزی که توانست کمبود نیروی اسلام را جبران و جایگزین قدرت مادی و سلاح برنده دشمن کند همان قدرت معنوی و ایمان سربازان رزمنده اسلام به هدفی که در راه آن نبرد میکردند بود.
سوّمین چیزی که فرقان نامیده شده است، قرآن کریم است. قرآن بزرگترین وسیله تشخیص حقّ از باطل است. چهار ده قرن و اندی از نزول قرآن کریم میگذرد هنوز بشر نتوانسته است نمونهای از این قرآن حتی به اندازه سورههای کوچک آن بیاورد. معارف عقلی قرآن و داستانهای راستین و معجزههای علمی آن نشانه بارزی از انتساب قرآن به مقام ربوبی است. نه تنها همه قرآن فرقان و جدا کننده حق و باطل است بلکه هر سوره و هر آیهای از آن در شعاع مخصوص میتواند موجب تشخیص حقّ و باطل برای اهل فهم و بصیرت باشد.
[1]. فرقان / 1.
[1]. بقره / 52.
[1]. انفال / 41.