هدایت معصومین

سؤال: به هر مسلمانی واجب است هنگام نماز در سوره حمد با ذکر شریفه «اهدنا الصراط المستقیم» هدایت به راه راست را از خداوند بزرگ مسئلت نماید. این تقاضا در رابطه با انسان‌های معمولی بسیار شایسته است، در مورد معصومین(ع) ذکر این تقاضا چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟

پاسخ:  ذکر این تقاضا در مورد انسان‌های معمولی به معنای استمرار هدایت به صراط مستقیم است و در معصومین(ع) مراحل بالاتر و والاتر ایمان و معرفت مدنظر است.

تفاوت شیطان و ابلیس

سؤال: دو کلمه «شیطان» و «ابلیس» چه تفاوتی با هم دارند؟

پاسخ: «ابلیس» از نظر ادبیات عرب «اسم جنس» است و اعم از شیطان به حساب می‌آید. امّا شیطان اسم خاص است که به موجودی اطلاق می‌گردد که حضرت آدم ابوالبشر(ع) را اغوا نمود.

تکبیر

سوال: چرا به دو واژه «الله اکبر» تکبیر می‌گویند؟

پاسخ: تکبیر به معنای بزرگ شمردن خداست که با گفتن «الله اکبر» حاصل می‌شود البته بزرگ شمردن خداوند تنها با زبان نیست بلکه باید با اعتقاد قلبی و التزام عملی اقرار زبانی تکمیل گردد.

کفر و ایمان

سؤال: اینکه می‌گویند«کفر و ایمان قرین همدیگرند» چه مفهومی دارد؟

پاسخ:

در بخشی از «آیه‌الکرسی»  آمده است:

 ?...فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى...?.[1]

به این معنا که کسانی به ریسمان محکم الهی چنگ می‌زنند که اولاً نسبت به طاغوت کافر بوده و ثانیاً دارای ایمانی عمیق به خداوند بزرگ باشند. همین مفهوم در جملة شریفة «لااله الا الله» که شعار اصلی اسلام است هم دیده می‌شود. به این‌گونه که ابتدا باید نفی شرک و کفر به غیر خدا تحقق پیدا کند سپس اعتقاد به وحدانیت پروردگار عالمیان است.

از این رو می‌گویند کسی که کفر نداشته باشد ایمان نیز ندارد.

اصناف قیامت

سؤال:

 دراین آیه شریفه چه نکات مهمی وجود دارد؟یَومَ یُنْفَخُ فی الصُّورِ فَتَاْتُونَ اَفواجا.[1]

پاسخ:

در تفسیر مجمع البیان که معاذ از رسول خدا(ص)درباره معنی آیه شریفه فوق سوال کرد ،پیامبر اسلام (ص)در حالی که از سوال معاذ متأثر شده و اشک از چشمانش می‌ریخت فرمود:

 معاذ؛ مطلب بزرگی را سئوال کردی؛ امّت من در قیامت ده صنف می‏شوند که البته خداوند این ده صنف را از صف مسلمین جدا نموده و صورتشان را تغییر می‏دهد. عدّه‏ای به شکل میمون و بعضی بصورت خوک و گروهی دست و پا بریده؛ عدّه‏ای نابینا و گروهی کر و لال و طایفه‏ای و ارد محشر می‏شوند در حالی که زبانشان را می‌خورند و چرک و خون از دهان آنها بیرون می‏آید و اهل محشر از گند آنها در اذیّت و زحمت هستند. عدّه‏ای وارونه و سرنگون وارد محشر ‏شده و بسوی شکنجه گاه یعنی جهنم هدایت می‌شوند.  عدّه‏ای برشاخه‏ای از آتش آویخته شده‏ و دسته‏ای بوی گند آنها از مرداب بیشتر است و دسته‏ای دیگر جبّّه‏ای که از قطران است برآنها پوشانیده شده که به پوست آنها می‏چسبد.

 سئوال شد؛ این ده گروه در دنیا چه اعمالی داشته‏اند که به این کیفر گرفتار شده‏اند؟ فرمود: کسی که به صورت میمون وارد محشر می‏شود، نمّام است، و آنکه بصورت خوک می‏آید خورنده حرام و آنکه سرنگون است؛ کسی است که ربا خواری کرده است.  آن کس که زبانش را می‏جود و چرک ازدهانش بیرون می‏آید عالم بی‌عمل است؛ عالمی که کردارش باگفتارش و فق نمی‏دهد دیگران را با خطابه‏های مهّیج و سخنرانی‏های داغ خود هدایت کرده در حالی که خود فاقد آن است.

آن که با دست و پایی بریده وارد محشر می‌شود کسی است که به همسایه آزار می‌رساند. و گروهی که نابینا محشور می‌گردند حاکمان جور می‌باشند. کرو لال‌ها افراد خودپسند و مغرور و آویزان شده بر شاخه‌های آتش کسانی هستند که در دنیا به سعایت دیگران می‌پرداختند. بوی گند از کسانی بلند می‌شود که از شهوات حرام و لذت‌های نامشروع پرهیز نمی‌کردند. متکبرین نیز جبّه‌های آتشین بر تن دارند.