هر چیزی اگر در مرحلة عدم باشد و بخواهد وجود پیدا کند نیازمند چهار علّت است؛ علت فاعلی، علت مادی، علت صوری و علت غایی،
اگر یکی از این چهار علت مفقود شود، وجود نیز برای آن شئ محقق نخواهد شد. در آیات مذکور تقدم تعلیم بر خلقت به خاطر این است که علم ،علت غایی آفرینش است و علت غایی در مرحلة فکر، مقدّم و در مرحله وجود، مؤخّر است، به همین جهت تعلیم بر خلقت مقدم شده است.
